การศึกษาผ้าทอมือไท-ลาวในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อการฟื้นฟูและการพัฒนารูปแบบผ้าทอร่วมสมัย

ขั้นตอนในการดำเนินการวิจัยประกอบไปด้วยการสำรวจภาคสนามในการทำวิจัยสำหรับการออกแบบผลิตภัณฑ์ และการวิจัยที่ใช้ในการแลกเปลี่ยนความรู้ร่วมกัน โดยมีจุดมุ่งหมายในการหาแนวทางเพื่อพัฒนาผ้าทอพื้นเมือง นอกจากนี้ยังได้นำ The generic design process ซึ่งเป็นกระบวนการออกแบบผลิตภัณฑ์เป็นแนวทางในการดำเนินการวิจัยและการพัฒนาผ้าทอพื้นเมือง
การดำเนินการวิจัยได้วิเคราะห์ปัญหาต่าง ๆ ที่กลุ่มช่างทอผ้าในแต่ละหมู่บ้านกำหลังเผชิญและเป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการออกแบบกระบวนการดำเนินงานวิจัยและการเลือกวิธีการในการพัฒนาผ้าทอ การศึกษาปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับกลุ่มภูมิปัญญาทอผ้า ยังเกี่ยวเนื่องกับการประเมินกระบวนการและกรรมวิธีในการผลิตผ้าทอซึ่งจะเป็นแนวทางสำคัญในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาทอผ้าในวัฒนธรรมไท-ลาว การดำเนินงานวิจัยได้นำหลักการ Ethnography Field Surveys ซึ่งเป็นการศึกษาการผลิตผ้าทอมือในแต่ละหมู่บ้านจากสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่จริง ข้อมูลในการศึกษาได้นำไปสู่การวิเคราะห์แก้ไขปัญหาและออกแบบผ้าทอมือในรูปแบบผ้าทอมือในรูปแบบร่วมสมัยสำหรับกลุ่มผู้บริโภคกลุ่มใหม่ที่อยู่ในวัยรุ่นและวัยทำงาน ในการออกแบบ ได้มีการออกแบบผ้าทอร่วมสมัยรูปแบบใหม่ โดยใช้กรรมวิธีและวัสดุพื้นถิ่นที่เป็นมิตรต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ขั้นตอนสุดท้ายในการทำวิทยานิพนธ์ ได้มีการประเมินผลงานการออกแบบผ้าทอมือรูปแบบใหม่โดยผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งทอผู้ผลิตและผู้บริโภค ผลจากการประเมินการออกแบบได้ชี้ให้เห็นถึงความพึงพอใจของกลุ่มผู้บริโภคกลุ่มใหม่ที่เป็นกลุ่มผู้บริโภคอายุน้อยซึ่งเพิ่มจากกลุ่มผู้บริโภคกลุ่มเดิมที่เป็นผู้สูงอายุเป็นส่วนมาก รวมทั้งวิถีชีวิตของกลุ่มภูมิปัญญาที่มีการพัฒนาให้ดีขึ้น