อิทธิพลกลยุทธ์ธุรกิจและคุณลักษณะของผู้ประกอบการที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SME)

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เปรียบเทียบความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ตามปัจจัยส่วนบุคคลของผู้ประกอบการที่แตกต่างกัน 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยคุณลักษณะของผู้ประกอบการ ปัจจัยกลยุทธ์ธุรกิจ กับปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลาง และขนาดย่อมของผู้ประกอบการ และ 3) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลปัจจัยคุณลักษณะของผู้ประกอบการ และปัจจัยกลยุทธ์ธุรกิจที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของผู้ประกอบการ กลุ่มตัวอย่างคือผู้ประกอบการของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs)ในเขตจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 418 คน เครื่องมือในการวิจัยคือ แบบสอบถามที่มีสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.919 สถิติ ที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที(t-test) การ วิเคราะห์ความความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA หรือ F-test) การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ (Correlation Analysis) และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ (Multiple Linear Regression Analysis) ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการทดสอบ t-test พบว่า เพศของผู้ประกอบการที่แตกต่างกันทำให้ ความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดอุบลราชธานีแตกต่างกันอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ผลการทดสอบ ANOVA พบว่า อายุตำแหน่งประสบการณ์ในการ ท างานระยะเวลาในการดำเนินธุรกิจรายได้เฉลี่ยต่อเดือนของกิจการแตกต่างกันทำให้ค่าเฉลี่ย ความสำเร็จของธุรกิจแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 2) ตัวแปรต้นที่มีความสัมพันธ์ กับตัวแปรความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดอุบลราชธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 มีทั้งหมด 7 คู่ เรียงลำดับขนาดความสัมพันธ์จากมากไปน้อย ได้ดังนี้ ความมั่นใจในตนเองความต้องการความสำเร็จความรู้และความใฝ่รู้และความคิดเชิงนวัตกรรม มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จของธุรกิจในระดับปานกลางทางบวก ขณะที่ตัวแปรการยอมรับ ความเสี่ยง ตัวแปรความอดทน และตัวแปรเงินลงทุนมีความสัมพันธ์กับความสำเร็จของธุรกิจ ค ในระดับต่ำ ทางบวก และ 3) ผลการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ พบว่า ค่า R = 0.82 นั่นคือ ค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์พหุคูณระหว่างชุดตัวแปรต้นทั้ง 18 ตัว กับตัวแปรตามความความสำเร็จของ ธุรกิจ มีความสัมพันธ์กันในระดับมาก ส่วนสัมประสิทธิ์การท านายที่ปรับแก้ R²(Adjusted) = 0.65 แสดงว่าชุดตัวแปรต้นทั้ง 18 ตัว สามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของความสำเร็จของธุรกิจฯ ได้ร้อยละ 65.80 ตัวแปรที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัด อุบลราชธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 มีทั้งหมด 13 ตัวแปร เรียงลำดับขนาดอิทธิพล จากมากไปน้อย ได้ดังนี้ความมั่นใจในตนเอง (β=0.37) กลยุทธ์ระดับองค์กร (β=0.32) ความอดทน (β=– 0.30) รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของกิจการ (β=– 0.18) อายุ (β= – 0.18) ระยะเวลาในการดำเนิน กิจการ (β=– 0.16) ความคิดเชิงนวัตกรรม (β=0.15) เพศ(β= 0.15) กลยุทธ์ระดับธุรกิจ (β=– 0.14) เงินลงทุน (β=0.14) ความต้องการความสำเร็จ (β=0.13) ขนาดของกิจการ (β=0.12) และตำแหน่ง (β=– 0.07) ตามลำดับ