ปริมาณและลักษณะสมบัติขี้เถ้าจากเตาเผาขยะติดเชื้อเทศบาลวารินชำราบ

การค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณและลักษณะของขี้เถ้าที่เกิดจากการเผาขยะติดเชื้อของเทศบาลวารินชำราบ ซึ่งเป็นเตาเผาแบบหมุนทรงกระบอกเอียง 4 องศา มีการเผา 2 ขั้นตอน และอัตราการเผา 50-1000 กิโลกรัมต่อชั่วโมง ปริมาณของขี้เถ้าเก็บรวบรวมจากส่วนล่างของห้องเผาไซโคลนและถุงกรองของเตาเผา ลักษณะของขี้เถ้าที่ศึกษา ได้แก่ ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) ความหนาแน่นเฉลี่ย และโลหะหนัก (เหล็ก สังกะสี ตะกั่ว โครเมียมทั้งหมด และแคดเมียม) ผลจากการศึกษาในระยะเวลา 3 รอบการเผา พบว่าขี้เถ้าที่เกิดจากการเผาขยะติดเชื้อนั้นสามารถเก็บรวบรวมได้จาก 3 ส่วนของเตาเผา คือ ก้นเตา ไซโคลน และถุงกรอง โดยมีปริมาณร้อยละโดยน้ำหนักเท่ากับ 96.7 2.62 และ 0.68 ตามลำดับ ความหนาแน่นเฉลี่ยของขี้เถ้าเท่ากับ 371.64±23.77 กิโลกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) เฉลี่ยของขี้เถ้าก้นเตา ขี้เถ้าจากไซโคลน และขี้เถ้าจากถุงกรองเท่ากับ 10.93±0.40 6.46±0.01 และ 1.40±0.16 ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์โลหะหนักในขี้เถ้าพบว่ามีปริมาณโดยเฉลี่ยของเหล็ก สังกะสี ตะกั่ว โครเมียมทั้งหมด และแคดเมียมเท่ากับ 26, 944.29 867.44 314.37 400.14 และ 4.95 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมขี้เถ้า ตามลำดับ ในขณะที่น้ำชะขี้เถ้ามีปริมาณโดยเฉลี่ยของเหล็ก สังกะสี ตะกั่ว โครเมียมทั้งหมด และแคดเมียม เท่ากับ 2.61 25.95 3.46 1.16 และ 0.14 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ ทั้งนี้ปริมาณโดยเฉลี่ยของโลหะหนักทั้ง 5 ชนิดในขี้เถ้า และน้ำชะขี้เถ้าไม่เกินค่ามาตรฐานที่กฎหมายกำหนด อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาเฉพาะส่วนของขี้เถ้าที่ได้จากไซโคลน และถุงกรอง พบว่า มีปริมาณโดยเฉลี่ยของโลหะหนักเกินค่ามาตรฐานทั้งในส่วนที่เป็นขี้เถ้า และน้ำชะขี้เถ้า ดังนั้นควรมีการบำบัดขี้เถ้าในส่วนนี้ก่อนที่จะดำเนินการนำไปใช้ประโยชน์ในลำดับต่อไป