แรงงานข้ามชาติในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง : แรงงานเวียดนามในประเทศไทยและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

แรงงานข้ามชาติในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง เป็นปรากฏการณ์ที่สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการแรงงานในภาคอุตสาหกรรมและบริการที่ข้ามเส้นพรมแกน และในบางครั้งก้าวข้ามข้อกำหนดของรัฐ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบปัจจัยผลักดันและปัจจัยดึงดูดให้แรงงานเวียดนามมาทำงานในประเทศไทและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) ศึกษาเปรียบเทียบวิธีการเข้าสู่การเป็นแรงงานข้ามชาติรวมทั้งกระบวนการปรับตัวและการใช้ชีวิตของแรงงานเวียดนาม โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกแรงงานเวียดนามประเทศละ 50 คน
ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยผลักดันในเวียดนามที่ทำให้แรงงานเวียดนามเข้าไปทำงานในประเทศไทยและ สปป.ลาว คือ ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ความหนาแน่นของประชากรในเวียดนามและปัจจัยในด้านครอบครัว ส่วนปัจจัยดึงดูดในประเทศไทยและ สปป.ลาว ที่เหมือนกันคือ ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ส่วนที่ต่างกัน คือ สวัสดิการในประเทศไทยที่นายจ้างในไทยจัดหาที่พัก อาหารและค่าใช้จ่ายในการข้ามแดนแต่ละเดือนให้แก่แรงงานเวียดนาม และ สปป.ลาว มีความสัมพันธ์พิเศษระหว่างรัฐต่อรัฐกับเวียดนามที่เอื้อให้แรงงานเวียดนามอยู่ใน สปป.ลาว ได้อย่างมั่นใจในความปลอดภัย แรงงานเวียดนามใน สปป.ลาว และประเทศไทยอาศัยโครงข่ายทางสังคมของญาติพี่น้องและเพื่อนเข้าสู่การเป็นแรงงานข้ามชาติใน สปป.ลาว และประเทศไทย รวมทั้งนายจ้างที่ช่วยในการปรับตัวในถิ่นปลายทางซึ่งแรงงานเวียดนามในประเทศไทยมีแรงจูงใจในการเรียนภาษาไทยเพื่อความอยู่รอดในภาวะของการเป็นแรงงานผิดกฎหมายมากกว่าแรงงานเวียดนามใน สปป.ลาว