การวิเคราะห์ปัจจัยจูงใจในการตีพิมพ์ผลงานวิชาการของอาจารย์: ศึกษากรณีมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยจูงใจภายนอกและปัจจัยจูงใจภายในที่มีผลต่อการตีพิมพ์ผลงานวิชาการของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยจูงใจในการผลิตผลงานวิชาการของอาจารย์ในมหาวิทยาลัยระหว่างกลุ่มที่ผลิตผลงานวิชาการและกลุ่มที่ไม่ได้ผลิตผลงานวิชาการ และ 3) เพื่อทราบสภาพปัญหาและแนวทางในการส่งเสริมให้อาจารย์ตีพิมพ์ผลงานวิชาการให้มากขึ้น ใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสำรวจโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นอาจารย์จากทุกคณะในมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จำนวน 115 คน ในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2557-พฤษภาคม 2558 ผลการศึกษาพบว่า
1.ปัจจัยจูงในภายในด้านเนื้อหาของงานและด้านความสำเร็จในงาน และปัจจัยภายนอกด้านชีวิตส่วนตัว เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการตีพิมพ์ผลงานวิชาการของอาจารย์
2.ปัจจัยจูงใจภายในด้านโอกาสในการเติบโต ด้านความสำเร็จในงาน และด้านการได้รับการยอมรับ และปัจจัยจูงใจภายนอกด้านความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา เป็นปัจจัยจูงใจที่อาจารย์กลุ่มที่ผลิตผลงานวิชาการและอาจารย์กลุ่มที่ไม่ได้ผลิตผลงานมีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
3.สภาพปัญหาที่เป็นอุปสรรคต่อการผลิตผลงานวิชาการนั้นได้แก่ ปัญหาด้านข้อจำกัดด้านเวลาที่อาจารย์ได้รับมอบหมายภาระงานสอนและงานอื่น ๆ มากเกินไป ด้านเงินทุนสนับสนุนงานวิจัยที่ไม่เพียงพอ และด้านการขาดระบบสนับสนุนงานวิจัยที่ดี ทั้งนี้กลุ่มตัวอย่างเสนอแนวทางในการส่งเสริมการตีพิมพ์ผลงานวิชาการว่า ควรเพิ่มงบประมาณในการสนับสนุนการผลิตผลงานวิชาการมากขึ้นและควรสร้างมาตรฐานเกณฑ์ภาระงานและเกณฑ์ประเมินผลการปฏิบัติงานให้ชัดเจนและเป็นระบบเพื่อใช้กับทุกคณะในมหาวิทยาลัย