เสียงและบทสวดสู่ขวัญนาค โดย นายดอน ทานะมัย

“ศรีศรีสิทธิไชยมังคลานาคี สวัสดีชาวโยชน์ เคราะห์ฮ้ายโหดหายหนี อันตายราคีหายส่วงเข็ญช่วงฮ้ายสู่หนี เคราะห์เข็ญมีวินาสบริศาจหนีไกลพุทธาไปข่มแพ้เดตะฝูงมาร ธรรมบันดาลผันถีบ เคราะห์ฮ้ายฮีบเซหนี สังฆาตีฝูงฮ้าย เดชะย้ายฝูงเข็ญ อย่าได้เป็นอันตรายสังจักสิ่ง ทุกข์ฮ้ายยิ่งเทียมตน ใจกังวลเดือนฮ้อน สัพเคราะห์ข้อนหายเสีย อัชชะในวันนี้ (ตีฆ้องสามที)

ศรี ศรี สิทธิมังคละ สุภะสวัสดีวิเศษ อดิเรกชัยศรี สวัสดีจงมีแก่ฝูงข้าทังหลาย ทังนรเทพานาคครุฑ เทวบุตร เทพยุดา อินพรหมยมราช จตุราทังสี่ ทุกที่พร้อมจักรวาลกับทังภูมิสถานเจ้าที่ จึงพร้อมกันมาชมชื่นยินดีเชิงมังละราศีอันวิเศษ วันนี้พระเกษเข้าสู่ราศี เป็นวันดีสุดขนาดอินทะพาสพร้อมตรียางค์ ทังนาวางค์คาดคู่ พร้อมกันอยู่สอนลอน อาทิตย์จรจันทะรึก อาคารถึกมหาชัย พุธพหัสไปเป็นโยค ศุกร์เสาร์ได้อมุตตะโชคพร้อมลักขณา วันนี้ตามตำราว่าได้รึก ถึกหน่วยชือว่าอุตมะราศรี เป็นวันดีวันดิถือมุตตะโชค อุตตมะยึอุตตมะราชา อุตตมะชัยยา อุตตมะเสฏฐา วันี้เป็นวันลาภะอันล้ำเลิศ ประเสริฐมุงคุลปุนแปงดีแต่งแล้ว พาขวัญแก้วยกยอมา มีทั้งท้าวพญาเสนาแลอำมาตย์ นักปราชญ์พร้อมวลมา ทังลุงตาแลพ่อแม่ เฒ่าแก่แลวงศาพี่น้อง มาพร้อมสอนลอนกันถ้วนหน้าไหหลั่งเทมา ทังหญิงชายแลสาวบ่าว ใจคึดอ่าวยินดีเพื่อจักบาศรีเจ้านาค เจ้าจักได้พลัดพรากห้องเคหะ จักได้ลาปิตามารดาออกไปบวช สร้างผนวชในศาสนา เจ้าก็คิดเห็นสังขาราเป็นทุกขัง อนิจจังอนัตตาบ่มันเที่ยงฮู้บิดเงี่ยงไปมา เป็นอนิจจาบ่เลิกแล้ว บ่ได้ว่าเถ้าแก่แลขรา ฮู้บังเกิดโรคาแลพยาธิ บ่ได้ขาดจากมรณา เจ้าก็คิดถึงคุณบิดามารดาได้เลี้ยงมาเป็นอันยาก เลี้ยงลำบากทุกวันคืนแต่อยู่ในอุทรท้องแม่ ลำบากแท้เหิงนาน เจียระกาลหนักหน่วงท้อง กินของเผ็ดแสบฮ้อนแม่ก็คอยเพียร เจ้าก็อยู่ได้กำหนดสิบเดือนบรบวรถ้วนทศมาสแล้ว เจ้าก็คลาดแคล้วออกจากท้องแม่มารดา มัมท้องมาเลิศแล้วลูกแก้วแม่เป็นชาย ฝูงตายายก็ชมชื่น ยอยกยื่นเจ้าออกมาลางคนหาไม้ได้แล้วจึงตัดสายแฮ่แผ่สายบือ ลาคนถือบวยน้ำมาล้าง ลางคนจึงเอาผ้าผืนกว้างมาตุ้มห่อ แม่ก็อุ้มเจ้าใส่ในอกยกใส่ในเพา แม่จึงเอาข้าวป้อนแลวันแลสามคาบ อาบน้ำแลวันแลสามที แม่ก็ขัดสีแลลูบไล้ แม่ก็เอาใจใส่ทุกค่ำบ่มีคา คันว่าถึงระดูปีใหม่มาฮอดแล้ว ฟ้าแผดฮ้องเสียงดังแม่ก็อุ้มเข้าใส่ในอก ยกเจ้าเข้าใส่ในอู่ อุ้มซะซู่กินนม แม่ก็ชมลูกแก้วเลี้ยงใหญ่แล้วพอแล่นไปมา ตามภาษาเด็กอ่อน ซะซ่อนหน้าแล้วใหญ่เป็นคน คำกังวลคั่งแค้น หนักหน่วงแน่นในใจ คิดอาลัยบ่แล้ว คึดแค้ว ๆ อยากไปบวชในศาสนา คิดถึงคุณบิดามารดาเป็นอันยิ่งเจ้าก็จิ่งอำลาอุสาหะเข้ามาบวช สร้างผนวชเป็นสามเณรเข้าก็เฮียนสิกขาบททศธรรมได้แล้ว อายุได้ยี่สิบปีคักแน่ฝูงพ่อแม่จึงจัดหาบอกศรัทธาถึงฐาติพี่น้อง ตามพวกพ้อมิตรสหาย บางฟองศรัทธาหลายได้เสื่อสาด เป็นของอาสน์ปูนอน บางพ่องมีศรัทธาได้จีวรแลผ้าพา ด บางพ่องได้ผ้าอาจทังไตรด้วยใจใสสุดขนาด บางพ่องได้บาตรแลผ้าสบง บางพ่องได้ถงแลน้ำเต้า ไม้เท้าและคันตาละบัดมีดตัดและกล่องเข็ม ดินสอแลบริขารบริโภค บางพ่อได้โตกถ้วยแลคันที เหล็กจานดีอันคมกล้า กับทังเสื่อสาดอาสนาทังคิลาน์แลเหมี้ยงหมาก ดูหลากด้วยบริขาร เป็นของทานอันล้ำยิ่ง เพื่ออยากเห็นหน้าพระแก้วมิ่งจอมไตรขออย่าได้ทัวระไวอยู่ในโลก ขอให้พ้นจากโศกโศกา ให้เกิดในดุสิตาล้ำเลิศ เมืองแก้วเกิดนีรพาน เป็นที่สุขสำราญลือเดช ขอให้พ้นจากทุกขเวทน์อยู่สวัสดี สัตตะธัมมนา วุฒิธรรมทัง 7 ประการ คือ อายุ วัณณะ สุขะ พละ อาโรคยะถ้วน 5 ปฏิภาณะถ้วน 6 อธิปไตยะ ถ้วน 7 จงเสด็จเข้ามารักษา ยังขันธะสันดานแห่งเจ้าตราบต่อเท้าห้าพันพระวัสสา ก็ขาเทอญ (ตีฆ้อง 3 ที ชโย 3 ที)

ศรี ศรี สุมังคละสุขสวัสดี บัดนี้ข้อยจักเชิญเอาขวัญสมศรีเจ้านาคมาเต้า ข้อยจักเชิญขวัญนาคเจ้าเข้ามาโฮมอัชชะในวันนี้มาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าไปอยู่น้ำนำปลาให้มามื้อนี่วันนี้ ขวัญเจ้าไปอยู่ในนาต่างด้าวก็ให้มามื้อนี่วันนี้ ขวัญเจ้าไปอยู่นำท่านอิศวรก็ให้มามื้อนี้วันนี้ ขวัญเข้าไปขมชื่นสาวอ่อนน้อยก็ให้มื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย

เจ้าอย่าได้ไปชมชะนีไก่ขันแจ้ว ๆ อยู่คูหา อย่าได้ไปชมทวคำแลเนื้อเถื่อน อย่าได้ไปเป็นเพื่อนฝูงผี ขวัญเจ้าไปเดินคีรีนอกเขต ขวัญอย่าได้ไปเดินปรเทศเที่ยวทางไกล อย่าได้ไปลงไหลชมพงไพรและป่าไม้ อย่าได้เล่นนำหมู่ลิงลม อย่าได้ชมลิงค่างเฒ่า หมู่นกเค้าและเสือสิงห์ควายกระทิงแลแฮดข้างอย่าได้หลงเข้าเถื่อนกว้างถ้ำหมู่คูหา ทังวังปลาแลสาใหญ่ ชื่นช้อยใส่มายา ดูตระการงามสะพู่ ผักบุ้งแลบัวทอง ทรงเกสรหอมห่วงเฮ้า ขวัญนาคเจ้าจงเข้ามาโฮม อัชชะ ในมื้อนี้วันนี้ ให้มาอยู่ในใจทุกเมื่อ ให้มาอยู่ในเนื้อทุกยาม อย่าได้มีความกังวลแลเดือดฮ้อน อย่าได้คึดคังข้อนหึระทัย ให้เจ้ามาเฮียนพระวินัยปิฏกอัตถาไขเฮืองฮอด ฮุ่งแจ้งฮอดโสดา ให้เจ้าได้เทศนาสอนสั่ง เป็นเจ้านั่งพิจารณา ขอให้มีอายุยืนนาน เป็นสมภารยศกว้างขวางอยู่สืบสร้างในธรรม จัตตาโร ธัมมา วัฑฒตันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง ขอให้เจ้ามีอายุยืน ได้ฮ้อยขวบ พระวัสสา มีเดชาเฮืองฮาบ ชนะผาบแพ้ฝูงหมู่โพยภัย อย่าได้มีจังไฮมาเบียด อย่ามีผู้เคียดแลหึงสา ให้มีใจกูร์ณายิ่งกว่าเก่าจงได้เป็นเจ้าผ่านทังยศ ปรากฏเลื่องลือชาในศาสนาของพระพุทธเจ้า ให้มีเดชะเหมือนดังแสงสุริยะอาทิตย์ ประสิทธิเตโชวโรธราธิราช เป็นดังอินทาทีราชท้าวภูมินทร์ ทังแดนดินโอยอ่อนน้อม ทุกท่านท้าวสาธุการมาอวยทานชมชื่น ยกยื่นให้ของด ยอเองคชุลีตั้งต่อ คิดฮอดฮ่อสมภาร ถวายอาการทุกเมื่อ เฮืองเฮือแก้วเงินแฮ บูชาแลทุกค่ำเช้าตราบต่อเท่าเถิงชีวัง ให้มีหวังครองสืบสร้าง ธุระอ้าง 3 ประการ เฮียนกัมมัฏฐานได้ถี่ถ้วน ได้ครบล้วนทุกอัน แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ให้เจ้าฮู้ อย่าได้หัวคิดปู้ทรงปัญญา มีสมัคคาเพียงพร่ำพร้อม ใจอ่อนน้อมมโนธรรม เจ้าอย่าคิดนำทางโลกขอให้พ้นจากโศกโสกา ให้เจ้ามีความสุขอย่างเดือดฮ้อนทุกค่ำเช้าบ่คลาดคา ชยตุ ภวังค์ ชยมหามุงคุล สุขสมบูรณ์จงมีแก่เจ้ ทุกประการกับข้าเทอญ” (ตีฆ้อง 3 ที ชโย 3 ที)

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน