ฟังลำกลอนยาวประเพณีเก่าและใหม่ โดย หมอลำวิจิตร อยู่เย็น และหมอลำจรวย แซ่ตั้ง

กลอนยาวประเพณีใหม่และเก่า

ฟ้าเอยฟ้าฮ้องห่างคิดเห็นคราวยังเป็นหนุ่ม ซุมคนเฮาเกิดมาคนเลยเฒ่าคนเฮาบ่มีต่าง อย่างไปบ่อค่องแค้วแอวค้อมจ่องใส่ขา ตากระมัวหัวกระเฒ่าผมดอกเลากระเลยหงอกบอกว่ามันแก่แล้วแต่ใจนั้นหากบ่ยอมหาบ่ยอม…ละน่า

ว่าสิพรรณนาเรื่องประเพณีบ่อคือเก่า มาสู่มื้อผูเฒ่าเขาเลี้ยงตั้งแต่หลาน สาวบ่าวหนีจากบ้านไปเทียวเมืองกรุงพากันหนีลงไทยเที่ยวหาเงินใช้บ่อาลัยทางบ้านอิสานเลยแล้งเปล่า ผู่สาวลืมคกเข่าหลาฝ่ายบ่ห่วงเข็ญ ตั้งแต่กี้มีผูสาวบ่าวเล่นลงข่วงยามกลางคืน หลั๋วและฝืนกระไปหาหาบคานบ่มีหว่าง พากันตักน้ำสร้าง สาวผู้ดีนุงซิ่นหมี่ ผู่สาวจีบบ่าวส่ำน้อยหัวยิ้มเข่าใสกัน เบิ่งเพิ่นนุ่งซิ่นขั่นหันอ่วยถวยแขน จักแฟนไผเด้น้อ พี่ชายอยากเป็นชู้ พี่ขอชูใด้บ้อน้อง คะนองกันเสียงสนั่น เชื้อผู้นั้นใส่ผู้นี้มีบ้อผู่บ่าวจารย์ กลางคืนลงเทียวบ้านพวกผู่บ่าวตาซอนแลน เสียงเต๋อะพินกลับเสียงแคนกล่อมกันหันจ้าว เสียงแคนปลุกผู่สาวดังเสียงเยือเสียงห่าวเสียงยาว ๆ จ้าวแงนแง่ ถ่าข่อยผู่สาวถ่าอ้ายแน่คันผู่ผู่สาวบ่ถ้าโตอ้ายแม่นส่วนตาย เดือนหงาย ๆ ลงตำเข่ากลางคืนมาคุยบ่าว สะนูว่าวดังจ้น ๆ เดือนต้นยี่เจียงตอเข่าเฟืองบ่ทันล้ม ลมมาตีเปื้องแล้งปั่นในกระสั่นคิดฮอดชู้ลมต้องผัดแห่งหนาว สาวบ่าวยินม่วนแม้ว งานแต่งเดือนสิบมีคู่ครองกระสมไปผู่บ่มีกระลอไว้ ลอฟังไปปีหน่าปีสิมามีครู่ชู้ผู้เว้าสู่มื้อสิมาหมั้นสู่ขอ พอแต่เสร็จเรียบร้อยกลับตาวเมื่อเฮือนกินข้าวหงายพร้อมเสร็จปลอยควายออกไปเลี้ยง อยู่ตามเถียงนาน้อยกระคอยไปนำหมู่ ลางคนหาเว้าชู้พอใด้ม่นกระใจพรักอยู่ตามฮ่มไม้กระใครแน ยามกลางวันเห็นแต่ฝูงงัว ควาย อ่วยลงวังน้ำเถิงเมื่อยามแลงค้อยงัว ควาย เขาตอมแหล่ง บ่อคือหลัง เพิ่นยังว่าเดือนสามค้อยเจ้าหัวคอยหลดบ่อแพง เถิงยามแลงยามเช้าการงานบ่อเอื้ออ่าวหาดมกลาวเป็นป่วงช้ายามากะเสพกินเฮโรอิน กระพ่องนั้นน้ำกลั่นไอละเหย ของบ่อเคยเห็นกระต่างหลังคร้าวกี้ โสเภณีพากันมั่วบ่อก่างเข็มเป็นโรคเอดส์ ประเทศไทยมากล้นตายแล้วนับแสน นับมื้ออุกอั่งแค้นแสนโศกอกตมเป็นปัญหาสังคมแม่นไผสินำแก้ สังคมไทยเลยแย่ผันแปลไปลายต่าง ค่าครองชีพทุกอย่างมีแต่แพงขึ้นเลื้อยบ่อมีสิอ้วยลง…ละน่า

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายวิจิตร อยู่เย็น อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางจรวย แซ่ตั้ง อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี