เสียงและบทสวดสู่ขวัญขึ้นบ้านใหม่ โดย นายทนงศักดิ์ ดวงศรี

“ศรี ศรี มื้อนี้แม่นมื้อดี มื้อเศรษฐีลือเลี่ยง จั่งได้เสี่ยงหาขวนมาภรรยาเมียมิ่ง แก้มปิ่งสิ่งหาเอาของ ทั้งแจ่วบองและมีดพร้า เตรียมเข้าป่ากับขวานคมสิไปชมไม้ป่า โบราณว่าให้เอาไม้เนื้อแข็ง มีไม้แดงและไม้แต้ กิ่งก้านแผ่อยู่ในไพร แบกขวัญไปว่าสิปล้ำ หายากล้ำไม้เสาเฮือนไปเป็นเดือนยามออกใหม่ เอาลำใหญ่ยุงยางเอามีดถางเบิ่งฮอดเหง้า จั่งบอกเจ้าเทพรุกขาคือเทวดาที่เฝ้าอยู่เฮ็ดนำปู่ตามครูสอน ต้นงองอนคตก่ง เผิ่นให้จ่งอย่าตัดมา มันมีตาเอาไว้ก่อนหาเอาบ่อนลำสื่อ ปานเทียน เอาลำเหมือนเสาร์สุเมรุราชเอาเสาอาจดั่งโฮงอินทราจั่งเอามาเป็นเสาร์เฮือนอยู่ เอามวนหมู่ไม้จิกไม้ฮังเอามาฝังเสา ขวัญเสาแฮกเจ้าจั่งแบกมาหา คันได้มาเก้ากำเก้าศอก เจ้าจังบอกหมู่เทวดาขอเผิ่นมาเป็นโฮงนอนแผ่ ขอมาปลูกให้แม่นอนเย็น นอนกลางเว้นก็ให้ได้เงินหมื่น ยามนอนตื่นกะให้ได้เงินแสนทั้งได้แก้วได้แหวนหลายหลาก เอาขวานถากตัดฮอน ตัดเป็น ตอนทอนง่า ต้นเพิ่นว่าเป็นโกนต้นเทิงโพนเพิ่นห้าม ต้นไม้ง่ามปลายตาย นั้นซ้ายหลายอย่าไปต้องอย่าไปย้องเอามา ผิดตำราพ่อแม่ พวกเฒ่าแก่โบราณ เผิ่นว่าปลูกเฮือนซานบ่ตกแต่ง เป็นเฮือนแข็งเข็ดขนาด อย่าประมาท เฮ็ดเฮื้อนนอน คันเป็นหนอนแจะอยู่ บ่ได้อยู่สุขสันต์ เอาขวัญพันเป็นเสนียด มักจักเดือด ตูมตามหาความงามบ่ได้ เป็นคนไฮ้อนาถา อย่าเอามาบ่ถืกโศกเลาะนำโคกให้หาเอามาเฮ็ดเสาสิบสองต้น อย่าให้โค่นขวาง ทางอย่าได้วางกลางไฮ่ ต้นไม้ใหญ่แต่ไฟลน อย่าไปขนไปแก่ ถ้าแก่นแท้ต้นมันตาย คนทั้งหลายเผิ่นบ่ชอบ บ่ประกอบเป็นเฮือนชาน ปลูกไปนานเกิดเสนียด คนบังเบียดโจรา อย่าเอามาเป็นกระทอดไม้บ่ปอดอย่าเอามาผิดตำราโบราณบอก เฮ็ดตามตรอกสิอยู่สวัสดี (เว่ามาเยอขวัญเอย)

ขวัญเสาแฮกอย่าได้รวน ขวัญเสาขวัญอย่าได้แล่น ให้เจ้าไสคือแว่นพระอินทราให้ขวัญเจ้ามาอยู่ลีล้ายลีล้าย ขวัญเจ้าย้ายเข้าทั้งขางตงขวัญเจ้าลงทั้งดั้งซื่อ (เว่ามาเยอขวัญเอย)

ขวัญเสากลางอย่าหลงทางป่องท้าง ให้เจ้าย่างไว ๆ เสียงเรไรแมงง้วงอย่าได้ห่วงกลางดงให้เจ้าลงมาสู่ให้มาอยู่นำหลาน ทั้งขวัญซานติดต่อ ให้เจ้าก่อก้อนทองคำให้เจ้านำกองแก้ว มาฮอดแล้วอย่าไปไส (เว่ามาเยอขวัญเอย)

ขวัญไม้จิกให้เจ้ามาอยู่ ขวัญไม่ดู่ให้เจ้ามาเวียน ขวัญไม้ตะเคียนให้เจ้ามาใหญ่มาตุ้มไพร่ให้ลูกหลานใหญ่มีแฮง ขวัญไม้แดงมาเฮียงไม้แต้ ลงไปแท้ฮอดแม่กะได มาเป็นคีไฟไว้หนึ่งเข้า ให้มาเป็นก้อนเส่าอยู่ชายคา ยามเจ้ามาให้ได้เงินเป็นล้านมาอยู่บ้านนำหลาน มาอยู่ซานนำแอ่ง ห้องต่องแต่ง นำกระบวย (เว่ามาเยอขวัญเอย)

เจ้าขวัญเจ้าอย่าได้หนีไปอยู่ไฮ่ อย่าไปไล่กวางพาน มาอยู่ซานบ่เงี่ยงให้เจ้าเที่ยงคือพระยาแถน แม้นแอ้มใหญ่คือไม้แดง ตงขางแข็งคือไม้แต้เอามาแต่เมืองสาระวัน ไม้อันทันและหน้าต่าง ผู้เป็นช่างเพิ่นหามาไม้สะยัว หลังคาพระอินทราตกแต่ง เพิ่มจัดแจ่งตงขาง เอามาวางพิงพาดดูสะอาดโฮงหลวง คนทั้งปวงมาโฮมแห่ พวกเฒ่าแก่มาออนซอนได้เฮือนนอนเย็นซุ่ม ได้เมืองลุ่มงามหลาย ปานเดือนหงายใสส่อง บ่มีบ่องฮูฮอย (เว่ามาเยอขวัญเอย)

ขวัญเสาแฮกอย่าหลงอยู่กลางทาง ขวัญเสากลางอย่าหลงอยู่กลางป่าไปอยู่ท่านอนเซา ขวัญเสาเหนือและเสาใต้ กะให้มาสามื้อนี้วันนี้ (มาเยอขวัญเอย)

ขวัญขื่อและขวัญขางวัญแขนนางและกะทอดให้ออดหลอดมาไว ๆ (เว่ามาเยอขวัญเอย)

ขวัญจงมาพลันอย่าช้าให้เจ้ามาพร้อมหน้าพาขวัญ ของสมควรขุนแต่งไว้ บ่ฮ่อนไฮ้สวัสดี เจริญศรีเหลือหลาก มีมวลมากอวยพร สุขทั้งนั่งสุขทั้งนอนบ่คลาดแคล้ว ปลูกเฮือนแล้วให้อยู่สุขขี มีทาสาทาสีบ่น้อย ให้อายุฮอดฮ้อยร้อยสิบขวบเนานานฝูงหมู่สัตรตรูมารให้หนีห่าง จงอยู่ถ่างสุขสบายก็ข้าเทอญ”

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน