ทุก ๆ คนไม่ว่าจะเป็นใครย่อมปรารถนาความสุขไม่ปรารถนาความทุกข์กันทั้งนั้น แต่บางคนก็มีความสุขสมตามความปรารถนา แต่บางคนก็ไม่มีความสุขสมตามความปรารถนา พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมโปรดประชาชนนั้น มิใช่ว่าพระองค์จะแสดงธรรมให้ประชาชนทุกคนไปสวรรค์ ไปนิพพาน พระองค์ทรงแสดงธรรมตามความเหมาะสมแก่บุคคลนั้น ๆ คือว่าแสดงธรรมให้ได้รับประโยชน์เป็นขั้น ๆ ถ้าผู้ใดต้องการประโยชน์สุขในปัจจุบันพระองค์ก็ทรงแสดงธรรม เพื่อให้เขาได้รับประโยชน์สุขในปัจจุบัน ส่วนผู้ใดต้องการประโยชน์สุขในภายหน้า พระองค์ก็แสดงธรรมให้เขาได้รับประโยชน์สุขในภายภาคหน้า

เรื่องที่จะพูดกันในวันนี้ความจริงข้าพเจ้าปาฐกถาที่ไหนก็ไม่อยากจะตั้งชื่อ เพราะว่าชื่อเรื่องนั้นไม่สำคัญ พูดเรื่องเกี่ยวกับหลักธรรมให้ฟังแล้วก็เป็นใช้ได้ แต่ว่าคุณปุ่นผู้ตั้งองค์การฟื้นฟูพระพุทธศาสนา เคี่ยวเข็ญจะเอาชื่อเรื่องให้ได้ ข้าพเจ้าเลยบอกว่าจะพูดเรื่อง ชาวพุทธควรจะเชื่ออย่างไร เมื่อเดือนก่อนโน้น ข้าพเจ้าเดินทางไปแสดงปาฐกถาที่เมืองสุโขทัยเป็นเวลา ๑๕ วัน ที่สุโขทัยมีเรือนจำอยู่สองแห่ง เรือนจำประจำสุโขทัยและเรือนจำสวรรคโลก

พระธรรมเทศนาของหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโก ซึ่งกล่าวถึงการมีหูทิพย์ ตาทิพย์เพื่อมองเห็นได้ยินการปรากฏของอวิชชา นั่นก็คือ โลภะ โทสะ โมหะ ซึ่งทางที่เราจะมีหูทิพย์ ตาทิพย์ได้นั้น เราต้องฝึกสติ สมาธิ ปัญญา เพื่อให้รู้เท่าทันการเข้ามาของอวิชชาเหล่านั้น

กล่าวถึงบารมีซึ่งได้แก่ ธรรม 10 ประการที่มีทานเป็นที่ตั้ง ที่ตัณหามานะทิฏฐิมิได้แปดเปื้อน ประกอบด้วย ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฏฐานะ เมตตา และอุเบกขา

พระธรรมเทศนาของพระเทพวิสุทธิเวทีในเรื่องของการแสดงให้เห็นมูลเหตุในการที่ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาลเนื่องจากการไม่อยู่ในศีลในธรรมของชาวบ้านในเขตนั้น ๆ พร้อมมีคาถาช่วยในการวิงวอนขอฝนเพื่อช่วยให้ฝนฟ้าตกลงมา นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์มูลเหตุในทางวิทยาศาสตร์ให้ด้วย

พระธรรมเทศนาของพระราชวรมุนีในเรื่องของการพัฒนาตนคือการทำตนให้ดีขึ้น โดยใช้หลักธรรมคำสอนตามหลักพระพุทธศาสนา เพื่อให้คนสามารถพัฒนาจิตใจให้เจริญควบคู่ไปกับความเจริญทางวัตถุ

พระธรรมเทศนาของสมเด็จพระธีรญาณมุณี โดยอรรถาธิบายถึงความสำคัญของป่าที่มีต่อพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นการประสูติ ตรัสรู้ และนิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าล้วนแต่เกิดขึ้นในป่าทั้งนั้น พร้อมนี้ท่านยังได้ปลูกฝังจิตสำนึกในการรักป่าไว้ในเนื้อหาของพระธรรมเทศนาเรื่องนี้ด้วย

หนังสือเล่มนี้ได้กล่าวถึงหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งในด้านปริยัติและด้านปฏิบัติ โดยมีการอธิบายหลักธรรมต่าง ๆ ให้เข้าใจง่ายยิ่งขึ้น โดยใช้หลักเหตุและผลตามแนวความคิดของพระพุทธศาสนามาช่วยในการอธิบาย

หนังสือเล่มนี้ได้รวบรวมเอาพระธรรมเทศนา 7 กัณฑ์ของพระเกจิอาจารย์ 7 รูป ได้แก่ มุตโตทัย โดย พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ โอวาท โดย พระธมฺมวิตกฺโก ภิกฺขุ โอวาท โดย หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ขาว อนาลโย บันทึกธรรมคำอบรมสั่งสอนของพระอาจารย์ฝั้น อาจาลโย ธรรมะปกิณกะ โดย พระมหาวีระ ถาวโร(ฤาษีลิงดำ) และ พระธรรมเทศนา โดย พระครูสันติวรญาณ