ฟังลำกลอนยาว พระพุทธเจ้าออกบวช โดย หมอลำวิจิตร อยู่เย็น และหมอลำจรวย แซ่ตั้ง

กลอนพระพุทธเจ้าออกบวช

นางสิพรรณนาเรื่องโพธิญารอยู่ริมฝั่งป่าพิมรพาและลูกน้อยนอนง่วงอยู่วังมุงหน้าตั้งอยากม้มฝังกรรมเวร ป๋าลาหมูเน่งนอนเป็นบ้า พอแต่ถึงเวลาได้นาฬิกาตีสี่ พิมพาลุกนั่งสิ่งหลิ่งเยี่ยมเบิ่งผัว มือขวาคัวหาหล่าราหุลลูกน้อยอ่อนมือซ้ายเบิ่งทันพระองค์เจ้าเผ่าผัว คัวไปเห็นแต่ผ้าปูนอนซ้อนผ้าห่มฝากจ่มทางห่ำให้คอยกันได้นั่งเหงาหรือว่าพ่อแจ่มเจ้าน้อยอ่อมราหุล หนีไปกับนายสันผู้เคยรักษามา พิมพาน้องมองดูใต้ตะหล่างมิดพอปานเมืองใหญ่ฮ้างความเว้าบ่ได้ยินหัวใจวันทางเป็นง่วงมองไปดูป่อนม้าอยู่กันถะกะบ่ห่าวหมเรื่องดั่งหลัง หรือว่าเวรแต่ครั้งกรรมก่อนกระทำมาป๋าให้พิมพาทุกอยู่ผู่เดียวนอนแล้ง ป๋าให้นางนองกลั้นกระสันแดดิ้นดั่น ผัวเคยนอนอยู่ฝั่นสังมาใด้ลักหนี หรือพระองค์ตี๋ว่ารูปห่างอ้ายบ่สมเผ่าสกุลสูงสังบ่ไขวาจาบอกมาให้พอฮู้ สังบ่หลูโตนหล่าราหุลลูกน้อยอ่อน ความผิดบ่ได้มีต่อเสียงข่าวหาเรื่องใส่พระนางพร้อมว่าแล้วกระก้มส่องมองหา ว่าสิเห็นองค์อวนพี่พญากับม้า เห็นคนมากะถามเรื่อยเห็นพระองค์เสด็จออกบ่อนอ เป็นตายคงมีเพื่อนนายฉันเป็นหมู่ พร้อมว่าแล้วนางกระยอมือไหว้เหนือหัวแล้วกระว่าสาธุเด้อ ข้าขอยอมือขึ้นเหนือหัวแล้วกะว่า สาธุเด้ออินทร์ พรหม ฟ้า เทวดา ให้ยู้ส่อยคันพระองค์บวชแล้วขอให้ตาวคืน ขออย่าได้อยู่ช้าให้คืนโปรดฝูงสัตว์ นางสิยอมือนบกราบบาทาเท่าให้ได้เป็นเมียเหง่าพายลุนชาติใหม่เกิดชาติใดให้ได้เป็นคู่ซ้อนเสมอด้ามดั่งแต่หลัง

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายวิจิตร อยู่เย็น อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางจรวย แซ่ตั้ง อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี