เสียงและบทสวดสู่ขวัญข้าว โดย นายเหวย ศรีภักดี

“ศรี ศรี วันนี้แม่นวันดี วันเศรษฐีอมุตโชค วันชาวโลกชื่นชม วันพระบรมกุกุสันโธลงมาเกิด ลงมาเปิดโลก พระสัตถาผู้ก่อ ตั้งแต่หน่ออรหันต์ มารวมกันอยู่ในโลก จังเป็นโชคปฐพี ท่านเศรษฐีปลูกข้าว เอาใส่เล้าในฉาง ยังมีนางหน่อนารถ ผู้ฉลาดเมืองคน คือว่าสาวหน้ามนคิ้วก่อง คิงกลมค่องนางแมน เป็นลูกแถนลงป่อน มาอยู่บ่อนพาราณสี เป็นนารีผุดผาด อยู่ปราสาทสามหลัง ไผได้ฟังชมชื่น ดีล้นหลื่นคนทั้งหลาย ปานเดือนหงายผิวผ่อง คิงกะค่องงามงอน ตาออนซอนนวยนาด ผิวพรรณคาดเครื่องไพฑูรย์ คนมีบุญมาสู่ มีนามอยู่ว่าโภสพ คอคางจบกิ้วก่องแขนขาค่องปานมะที สาวเศรษฐีหยาดย้อย คิดค้อย ๆ อยู่ในใจ ไผสิไปนำเอาข้าว ไปขอพรจากพระฤาษีอยู่ในถ้ำ ลุกไปก้ามในผา จั่งได้มาเมล็ดข้าว จั่งไว้เว้าต่อกันมา มีผญาปัญญาล้ำเลิศ คนจั่งเกิดมาหลาย คนบ่ตายเพราะมีข้าว จั่งได้เป็นพระพุทธเจ้ากุกุ เพราะบุญชูถวายบาท จั่งฉลาดคนเฮา ว่ามาเยอขวัญเอย

ทั้งข้าวจ้าวและข้าวเหนียว เจ้าอย่าเหลียวไปทางอื่น เจ้าอย่าตื่นไปใส อย่าไปไกลจากต้น เจ้าอย่าว่าคนมายี เจ้าอย่าติคนมาเหยียบ เจ้าอย่าเปรียบเป็นดินดอน คนออนซอนบ่อึดอยาก คนเหลือหลากในโลกา เชิญเจ้ามาอยู่ในเล้า คนกินข้าวโพดนา แม่นมีผลากะบ่แล้ว แม่นมีแก้วกะบ่เอาคนมาเซาช้องส่อ ออนซอนหน่อโภชนัง กินอี่หยังบ่ท่อเจ้า บ่ท่อข้าวขาว ๆ ใหญ่เป็นสาวและเป็นบ่าวเขาบอกกล่าวกันมา ข้าวอยู่นาเอาใส่เล้า เขาเอาเจ้ามานอนเฮือน เป็นปีเดือนได้เลี้ยงลูก เอาข้าวปลูกฮอดข้าวปัดลาน เป็นข้าวสารอยู่ในต่า เอามาหม่านึ่งหวดลายสอง หอมฮอง ๆ หื่นเฮ้า จั่งเอาเจ้าเลี้ยงพระเถรา จั่งเอามาทำบุญตักบาตร บ่ได้ขาดพระตะถาคะตา มีปัญญาคนได้กินข้าว คุณของเจ้าเหลือ แผ่นสุธา เหลือธาราสมุทรแม่น้ำ คนทุกก้ำจึงแข็งแรง คนมีแฮงกินข้าวท่านบอก ของอยู่นอกบ่แม่นคนเฮา เขากะเอาหมูหมาเป็ดไก่ เขาเอาใส่ฮำแกลบโฮยดิน สัตว์เก็บกินตามมีตามเกิด แสนประเสริฐกว่าสิ่งทั้งปวง ยามเป็นฮวงเขาเก็บเกี่ยว ยามเจ้าเหี่ยวเป็นเฟืองใบเหลือง เอามาเถียงมัดได้บ่แตก บ่ได้แจกไปใสมาใส คือดั่งใจมุงเฮือนกะได้ เถียงหลังใหญ่มุงเฟืองเกินหนา อยู่เถียงนาอาศัยบ่ขาด บ่ประมาทคุณโภชะนัง เอามาวางใส่เล้าเต็มอั่ง จั่งได้นั่งว่ามุมะมูลมา ว่ามาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้านอนอยู่ท่งนำเขียดจ่านา ขวัญบ่มาไปนำเขียดโม้ อย่าอ่าวโอ้นำหมู่ปูทาม นางข้าวจ้าว ทั้งนางข้าวเหนียว ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ว่าเยอขวัญเอย ตันบ่เขียวข้าวก่ำ ต้นต่ำ ๆ นั้นแม่นข้าวดอ งอ ๆ นั้น แม่นข้าวงวงช้าง ดำสับหว่างนั้นแม่นข้าวมันปู งามปูลูนั้นแม่ขาวใหญ่ เขาดำใส่นาทาม เกินเผิ่นงามดำเลาะฮ่อง ฮวงเผิ่นก่องเป็นพวง ว่ามาเอยขวัญเอย

ขวัญเจ้านอนอยู่ท่งนำฮู นอนนำปูทั้งจิหล่อ เชิญน้อยหน่อมาอยู่ฉาง เชิญคำนางมาอยู่เล้า เจ้าอย่าเศร้าเสียศรี ว่ามาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าตกอยู่ในน้ำในตม ขวัญเจ้าชมอยู่ไฮ่ ขวัญข้าวใหญ่ข้าวปลาเข็ง อย่าไปเสงนำหมู่ อย่าไปอยู่นำปลา อย่าอยู่นาแดดฮ้อน ให้เจ้าย้อนโงมา หวิดปากปลาให้เจ้ามาไวว่อง อย่าอยู่ฮ่องในทาม ให้เจ้าตามมาอยู่ มารวมหมู่นำกัน ว่ามาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าไปทางก้ำดินดำน้ำก่ำ ขวัญเจ้านำหมู่ม้ากุลาพุ้นให้ต่าวมา ว่ามาเยอขวัญเอย

นกกระจิบเขาสิตอด พวกนกขอดสิคาบหนี ถึงเดือนปีจั่งออกจากเล้า สิเอาเจ้าหว่านนาทาม เจ้าสิงามกว่าเก่า เอาไปไว้ นาเหล่าดงดอน คนออนซอนต้นก่อง เอาไปใส่นาฮ่องและนาทาม คนก็ตามเก็บมาจนเกลี้ยง ให้เจ้าได้เลี้ยง ลูกเลี้ยงหลาน ได้กินทานสืบต่อ ได้สร้างต่อศาสนา ให้เจ้ามามื้อนี้วันนี้ ว่ามาเอยขวัญเอย

มาอยู่ในฉางมาอยู่ทางเล้าใหญ่ เบิ่งคางไก่สูตรแล้วงามหลาย คางไก่หวายโตลายโค้งโน้ง คางมันก่งคือเกี่ยวเหล็กแหลม ตาเฮาแนมฝนดีปีหน้า หมอสูตรว่าพราหมณ์สวดขวัญมา เป็นราคาข้าวเหนียวข้าวจ้าว จั่งบอกกล่าว อุ อะ มูล มา โภชะนา พิชาคะมัง สาธุ”

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน