เสียงและบทสวดสู่ขวัญให้คนป่วย โดย นายกอง จันทาพุธ

“ชยมังคลัง ภวตุ ทีฆายุโก โหตุ อเนกสวัสดี ปางเมื่อพระมุนีผาบแพ้แก้ฝูงมาร พระภูบาลตนวิเศษ ฮู้เหตุฮ้อนคำกังวล ในเมืองคนแลชั้นฟ้า มีหน้าเศร้าโศกเหลือหลาย สัตว์เจ็บตายมูลมาก เจ้าภูมิภาคคิด สงสารสัตว์อยู่ไจ้ ๆ พระจึงให้ทิพพร เพื่อให้หายกังวลแลเดือดฮ้อน เป็นต้นว่าสัพทุกข์ สัพโศก สัพโรค สัพภัย สัพจังไฮเจ็บไข้ภายในแลภายนอก ให้หายออกแวนไกลตกหนีไปฟากฟ้า ให้ผู้ข้าเรียกเอาขวัญ ทังมวลเข้ามาสู่อยู่ในตน คนเจ็บไข้รวมได้สามสิบสอง ตามทำนองแต่เกิด ขวัญกำเนิดสามสิบสอง ให้มาอยู่คองในเนื้อมื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย

ขวัญหัวให้มาอยู่หัวปักปิ่นเกล้า น้ำมันเข้าทาหอม ขวัญขนตาแลขวัญคิ้ว ขวัญนิ้วซ้ายและฝ่ายขวา ขวัญบาทาทังคู่เกิบแก้วอยู่รับรอง เจ้าอย่าวองพาด่วน ฟ้าฮ้องห่วยฮีบกลับมา มาอยู่ตาสองก้ำเจ้าอย่าลิงล้ำเล่นดูดาย เชิญขวัญเจ้ามาอยู่กายทุกแห่ง ขวัญแข่งแลขวัญขาก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย

ขวัญปากให้มาอยู่ปาก อย่าเพ่อจ่มหลงใหล ขวัญหัวใจพาเทียว เจ้าอย่าได้คืดน้อมเหนี่ยวไปไกล ให้เจ้ามาสามื้อนี้วันนี้ เชิญขวัญเจ้ามาลี้ในเฮือน ขวัญปีเดือนให้มาเต้า ขวัญเกษเกล้าแลเกศา ขวัญนาสิกแลจมูก ขวัญมือผูกทังสอง ผีปองเอามัดไว้ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญหูให้มาอยู่หูสองก่ำ ขวัญเจ้าไปเที่ยวถ้ำภูผานำนาคาและครุฑนาค ข้อยจักเชิญเจ้าภูมิภาคช่วยเฮียกเอาขวัญ ขวัญแข้วให้มาอยู่แข้วเป็นแถว ขวัญแอวแลท้องน้อย ขวัญนิ้วก้อยให้มาสุบแหวน ขวัญคอคางแลไหล่หน้าก็ให้มาโฮมเข้าอยู่ประจำ เอ หิ ม ม อาคัจฉาหิ ขวัญเจ้าจงมาในมื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้ามาฮอดแล้วอย่าได้เที่ยวไป มาตามมรรคาเหวห้วย ขวัญเจ้าไปตักน้ำประเทศท่าเมืองผี ขวัญเจ้าไปเที่ยวในคีรีป่าไม้ ผีจับไว้ก็ให้มา ขวัญเจ้าไปลี้อยู่เมืองผีมเหสักข์เอาไว้ ข้าจักเชิญพระแก่นไท้โลกบาลทังท้าวมัฆวานผู้วิเศษ มาช่วยป้องเฮียกเอาขวัญ มาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าหนีไปไฮ่ก็ให้มา ขวัญเจ้าหนีไปนาตาแฮกก็ให้มา ขวัญเจ้าไปติดคากงเหล็กใหญ่ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปเที่ยวเล่นในป่าคา ขวัญเจ้าไปป่าช้าอยู่เมืองผี ยักขีณีผูกไว้ก็ให้มา มาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าไปกินเหล้าเมามัวล้มท่าว ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ มาอยู่ลี้ในเฮือนตนคำกังวลบ่มั่ว ขวัญหัวเจ้าอย่าได้ว่ากลางคืนเดือนมืดเจ้าอย่าเทียวเขียวค่ำ เดือนดำเจ้าอย่าได้เที่ยวเล่น กลางเว็นอย่าเที่ยวท่อง มาอยู่ห้องหอแก้วชุ่มเย็น มาเยอขวัญเอย

ให้เจ้ามาอยู่เฮือนพื้นแป้นหญ้าแฝกมุงหนา มาอยู่เฮือนพื้นแป้นหญ้าคามุงถี่ มาฮอดแล้วขวัญเจ้าอย่าได้เทียวโคจร เดิ๊กอรชรขวัญเจ้าอย่าได้เที่ยวบ้านขี้คร้านให้เจ้านอนเฮือนนำพ่อนำแม่นำลูกนำเต้า ให้เจ้ามากินข้าวขุนแต่งใส่พา ของมวลมาพร้อมทุกสิ่ง ขุนจัดหาเขาเดาดาแต่งไว้แล้ว มาเยอขวัญเอย

เชิญเจ้าเข้ามาหา ให้กายาคนป่วยไข้ เจ้าอย่าได้เฮฮ้อนจงพลันมา เจ้าบ่มา เทวดาซิตามเอาเจ้าแล้ว เจ้าบ่ต่าวมื้อนี้ นางนาทน้อยธรณี จักได้ผูกเจ้าไล่เอาขวัญ ฝูงเทวดาทุกหมู่ สะพู่พร้อมคอยนาง มาเยอขวัญเอย

มากินข้าวพาเงินตกแกต่งไว้แล้ว พาคำแปงแต่งแล้ว พาแก้วแลพาทอง เชิญเจ้ามาอยู่ห้อง เสวยพาเทวราช อย่าคลาดแคล้วแล่นหนี ของดีมีทุกอย่าง เชิญเจ้ามาอยู่ปางแก้วดอมหมู่วงษา ทังตายายพ่อแม่ทังเฒ่าแก่ลูกหลานเหลน ทังงัวควายแลข้างม้า ข้อยข้า พร้อมหมู่ทาสา มาเยอขวัญเอย

มาฮอดแล้วให้ยินเจ้าสบาย หายโพยภัยทุกข์โศกวิปโยคหนักหนา ขอให้หายโรคาพยาธิฮ้าย เจ็บแข้งให้รา เจ็บตาแลปวดท้องเจ็บในตัว ปวดหัวแลปวดไหล่ เชิญขวัญเจ้าไต่เต้าเข้ามาคีง ให้หายโพยภัยพยาธิ ทังอุบาทว์แลอนตายทั้งภายในแลภายนอก ขวัญเจ้าออกก็ให้มา มาเยอขวัญเอย

มาฮอดแล้วเจ้าอย่าหนี ให้พันปียาวยิ่ง ขวัญแก้วจิ่งจงมา ฟากน้ำก็ให้มา ฟากขาก็ให้ข้าม มาฮ่วมห้องเคหา อุอะ มุมะ มุนมา ชยตุ ภวังค์ ชยมังคลัง โสตถิ เต โหตุ สัพพทา แต่นี้ไปหน้าขวัญเจ้าให้อยู่หมั้นยืนนาน ตลอดกาลอายุขัย ให้ขวัญเจ้าหมั้นเหมือนดังเขาจักรวาล ให้เจ้าหมั้นเที่ยงเหมือนพระนิพพานอย่าคลาดแคล้ว อยู่หมั้นแล้วสวัสดี ทีฆายุโก โหตุ สัพพทา อโรคภยาเวราโสกา สัตตุจุปัททวา อเนกาอันตรายาปิ วินัสสันตุ อเสสโตฯ”

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน