ฟังลำกลอนเบ็ดเตล็ด โดย หมอลำจำลอง สิงโต และหมอลำคำเพียร ดำงาม

กลอนเบ็ดเตล็ด

เบิดแต่ลำทางสั้นหันทางยาวจ้าวทางล่อง มิตรสหายและพี่น้องฟังถ่อนสลองกลอนฟังสิโอ่ย่อย ๆ ฟังสิย่อยยาว ๆ ฟังสิสาวเพิล ๆ เติ่นเสียงสำเนียงโอ้ อย่าโสกันหลายถ่อนผู้ใดหนีเมือนอนคนนั้นบ่จักม่วน เดือนด่วนลงต่ำต้อยเสียงข่อยแห่งใส อุปมัยคือค้องยาครูคุ้มวัดถ่งโย่ง ๆ เอ๋ยเกื้อก้องเข้ายามเช้าผั่นแม่นโปง องค์สำมาพระเณรน้อยคุมจีวรขึ้นฟาดไหล่  ไผใจใสตักบาตรให้พระสงฆ์ได้แต่ส่วนบุญ เหลียวโฮง ๆ ฟุ้นแสงตะกียงต้องคัวฮุง ฝูงคนลุกนึ่งเข้าเอาไฟจี้ต่อแต่คีจังใด๋แล้วพี่มื้อ 14 เดือน 13 แรม12 พ่วมงามบ่อนหมายแนไว้ ใจเจ้าลังเลเล่นหรือเห็นจริงจังเว้าต่อ หม่อใส่เดือน 5 คอยตาลอ้อยแห่งมักหลาย เสียใจนำแต่อ้ายพายเรือบ่เข้าท่า นาวาเวินบินดวงขวงแก้งแกงพาย นางเสียดายแต่ความเว้าอิงเสาจนเสือก่ำ พี่โลดทำให้หล่มจมน้ำอู่สู่ยามถามว่าเดือนหกบ่สารกะทอแล้วสาก่อน ถามว่าเดือนห้าบ่กะทอแล้วจั่งข่อยเอา  ถามว่าพอ่แม่เจ้าสิเอาบ่อีนางทุกข์ ตั๋วว่าปุกฮ์อนลงสิหลังประสงได้ บ่เอาไผดอกทางนั้นสำคัญแต่เจ้าหล่าย ข่อยผู้เป็นลูกชาย มันโลดปวดอ้าว ๆ หนาวฮ้อนอยากอุ่นกาย ความเฉยของอ้ายมาตั๋วนางค้างเป่า ๆเดือนดับเอ๋ยนับมื้อเล้าพี่ชายเว้าแห่งตืมเหงา ห่อนสิเช่าผันมาล้อหอนสิพอผันมาแผ่ง ห่วนสิได้นอนแคงผันมาขดพีคู้กองมือชวนได้แต่ขา ลมแห่งมาพัดต้องตองมักใส่ ๆ ใบหู ลมแห่งมาผัดต้องตองขู่ใส่ผมป่ง ลมแห่งมาผัดต้องกวยได้ป่วยยืน วันคืนบ่จักค้ายสวนงายบ่จักค่ำ ตั๋วน้องตำข้าวจ้าวตั๋วน้องห้าวเข้าปุ้นคุณพี่ส่างบ่จริงเทวดาอยุ่เทิงหิงลิงหาเทียนอยู่ไว่ ๆ ว่าสิได้ขอบเจ้ามาเข้าเฮ็ดเขยเลยบ่เห็นเทียนก้อมมาแก่มดอกไม้กิ่ง เทวดาเพิ่นวิ่งกะเลยขึ้นจากอ่านเมื่อช้ำบ่เขย ผีกินเอ๋ยชายตั๋วน้องเทวะดาบอกให้ด่า ชาติสิมาใหม่น่าเป็นควายตู้แก่งแต่หุ เขาปลูเด้อเจ้าชนดินให้ตกห่องเคาบ่มีสติต้องให้หัวหลุน ๆ บ่เชานางสิตายเป็นเคาเอามีมาฮ้อยแต่ฮูดังไว้จั่งกั่ง ให้มันโขดกังจังติดเค้าอยู่อ้อนต้อนนอนแล้งแห่งแต่หู

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายจำลอง สิงโต อำเภอโพธิ์ทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางคำเพียร ดำงาม อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี